anoukhemel
Her-stel is...
Herstellen is jezelf weer leren kennen. Je her-stelt jezelf. Wat een natuurlijk proces zou moeten zijn, zoals herstellen tijdens je slaap, functioneert niet meer. Je systeem is ontregelt, zowel fysiek, mentaal als emotioneel.
Jouw lichaam, jouw tempel, is geen plek van rust en balans meer. Zodra je alleen met jezelf zit, maak je je zorgen of het ooit wel goed komt, of dit ‘normaal’ is. Je gaat twijfelen aan jezelf, aan jouw eigen lichaam.
Als je dan eindelijk op het punt bent gekomen om jouw lichaam te laten herstellen, dan heb je besloten om je over te geven aan het onbekende, het onwetende, want je hebt het zelf niet meer in de hand.
Het is dat moment dat je toestaat om te herstellen en alles doet wat nodig is om er beter uit te komen. Al moet je door pijn, verdriet, onzekerheid, onrust, het maakt je niet uit, als je maar beter wordt.

Herstellen is dus niet een proces van ‘snel de oude worden’, maar een intens proces van accepteren en ondergaan. Je vind het niet leuk, maar je weet dat het verstandig is.
Je kiest er niet voor om uit balans te zijn. En dat moment komt nooit uit. Maar als het gebeurt heb je de keuze hoe je ermee om gaat, hoe je jezelf helpt, stap voor stap, elke dag weer. Je zet jezelf ertoe om er beter uit te komen.
Het begint met begrip voor jezelf. Je komt jezelf hoe dan ook tegen en je ziet meer dan ooit hoe je eigenlijk in elkaar steekt, wat jou tegenhoudt om te komen tot wie je werkelijk bent. Met herstellen wordt je niet jouw ‘oude ik’, je wordt meer jouw ‘echte ik’.
Zie her-stel als een innerlijk schoonmaakproces, waarin je jezelf leert kennen. Je groeit en dat gaat niet zonder vallen en opstaan. Herstellen is betekenisvoller dan je wellicht nu beseft. Het is meer komen tot jezelf. Pas later zul je dit proces waarderen.