Wijsheid vinden

Waarom wijsheid buiten mijzelf zoeken als de wijsheid al in me zit? Toen ik sinds lange tijd weer eens op LinkedIn was, zag ik zoveel mooie nieuwe initiatieven, zoveel nieuwe trainingen die moeten leiden tot nieuwe inzichten en vooral veel blije gezichten. Hoewel die blije gezichten heus niet alles weergeven (we hebben allemaal weleens een rotdag) werd ik eerlijk gezegd een beetje moe van al die positieve geluiden. Zoveel ‘kijk dit, kijk dat’. Gaandeweg groeide bij mij de vraag: zoeken we de wijsheid niet teveel buiten onszelf?

Zo is het als psycholoog gewoonlijk om trainingen te volgen. Veel trainingen! Met het idee dat je mensen dan met meer wijsheid kan bijstaan. De kennis in de trainingen die ik volgde was dan ook mooi en prachtig. De trainers en docenten waren echt van hoog niveau. Na elke training zat ik de stuiteren van enthousiasme en herhaalde in mijzelf: "Wauw, die wijsheid moet gebruikt worden!"

Wat mij alleen tegen ging staan was het feit dat ik nog niet mijn kont had gekeerd van de ene training, en jawel hoor, daar stond de volgende alweer gepland. Ook weer een mooie training. ‘Maar jongens dit gaat te snel’, sprak mijn onderbuikgevoel. Het kwaliteitscertificaat ‘goede psycholoog’ was voor mijn gevoel meer en meer een melkkoe voor de certificeringsinstantie (zoveel mogelijk trainingen verkopen) dan dat het me echt beter maakte. Voor mijn gevoel werd ik met al die trainingen eerder een slechtere psycholoog: niets landde of kon ik in praktijk brengen. Ik holde van de ene naar de andere training. Ik had simpelweg geen tijd om die mooie kennis te delen en tot leven te brengen!

Tijd en geduld

Het kost simpelweg tijd en geduld om kennis te doorgronden en het je eigen te maken. De informatie moet als het ware in jouw (werk)systeem komen te zitten, wil je het tot leven kunnen brengen. Het vraagt landingstijd om kennis in betekenis te laten groeien.

Ik ben er dan ook van overtuigd dat trainingen (hoe mooi en goed ook) niet volstaan. Geschat wordt dat de informatie van de trainingen voor slechts 10% blijven hangen, laat staan in praktijk wordt gebracht. Het loont de moeite om naast al die externe wijsheden ook aan de slag te gaan vanuit innerlijke wijsheid, zodat je jezelf vragen kunt stellen als: Wat zegt deze kennis mij? Wat vind ik er werkelijk van? Wat is de kern in deze veelheid aan informatie? Hoe rijm ik dit met de informatie of aanpak die je al hebt? En nog belangrijker: Hoe wil ik deze informatie delen met anderen?

Bezinningstijd

Wat zou het mooi zijn als je naast trainingen ook bezinningstijd krijgt (of neemt): het simpelweg laten landen van informatie en vooral het doorgronden en begrijpen waar je eigenlijk mee bezig bent.

Overigens zou LinkedIn volgens mij veel leger en overzichtelijker zijn 😅, meer toegespitst op wat er echt toe doet.

Het is nogal een uitdaging om jezelf rust en ruimte te gunnen om die bezinningstijd er te laten zijn. Maar weet dat al dat hollen van training naar training jezelf eerder uit balans brengt. Je zoekt de wijsheid of bevestiging vooral buiten jezelf, maar je gaat voorbij aan die innerlijke wijsheid, jouw interne trainer. En juist die innerlijke wijsheid is zoveel rijker, zoveel meerzeggend.

Stel je voor: al die levenservaringen, al die eerdere trainingen, al die inspiratie van mooie mensen die je hebt ontmoet, die draag je met je mee. De innerlijke wijsheid maakt gebruik van al jouw eerdere bewustwordingsmomenten. Bezinningstijd is de mooiste training die je jezelf kan geven 🤗❤️!

Doeners

In het (werk)leven zijn we vooral doeners: we pakken aan, we lossen problemen op, we doen wat er verwacht wordt. Ikzelf schaarde me in het verleden onder de super-doeners. Al voor het probleem er was, was ik al in mijn hoofd bezig om dat probleem aan te pakken. Mijn handelen was extreem gericht op de buitenwereld om alles goed te laten verlopen. Ik werkte in een familiebedrijf, mijn loyaliteit was extreem hoog. Ook nu ik er allang niet meer werk, voel ik nog steeds die neiging opkomen om in te grijpen. Het zit eenvoudigweg in mijn systeem en is haast als een reflex. Maar het lukt me meer en meer om die rust bewust te pakken 😌.

Innerlijke behoeften

In zo’n rustmoment vraag ik me af: Wat doet er werkelijk toe in wat ik nu doe? Wat is de essentie? Wat vraagt om nog meer verdieping? Met welke vragen zit ik eigenlijk al een tijdje? Wat borrelt er op? De inspiratie en inzichten die dan opkomen zijn zoveel rijker dan de veelheid aan trainingen die ik eerder volgde.

Nu kies ik mijn inspiratiebronnen zelf uit: trainingen, retraites, workshops die mij verder brengen en aansluiten aan mijn innerlijke behoeften.

Natuurlijk kan een training, die even totaal anders is dan je gewend bent, zorgen voor een verfrissende opschudding of out-of-the-box denken. Maar ook dan: wat is de waarde van zo’n opschuddingsmoment als het ontbreekt aan bezinningstijd daarna?

Als het je lukt, gun jezelf tijd om die interne trainer met innerlijke wijsheid eens te bezoeken. Je krijgt geen spijt. Sluit je ogen of ga een stuk wandelen in de natuur. Zoek die rust in jezelf op. Dat moment als je heel stil bent, alleen met jezelf, niets niemand om je heen, pas dan komen de mooiste wijsheden naar boven...❤️

Maar geloof me niets, probeer het vooral zelf 😉.